expulsar

Occitan

Etimologia

Del latin expulsare.

Prononciacion

/espylˈsa/, /espylˈsa/

escotar « expulsar »

Sillabas

ex|pul|sar

Vèrb

expulsar

1. Embandir qualqu’un d’endacòm, d’un país ont èra établit, de quicòm que n'èra en possession.
2. Exclure d’una societat, d’una companhiá, d'una còla, ...
3. (medecina) Traire fòra, far sortir.

Sinonims

• bandir
• embandir
• fòrabandir, hòrabandir
• percaçar

medecina

• ejectar
• evacuar

Parents

• expulsion

Traduccions

alemand: vertreiben (de), austreiben (de) (literari), ausstoßen (de) anglés: expel (en), eject (en) basc: catalan: expulsar (ca)

espanhòl: expulsar (es) francés: expulser (fr) italian: espellere (it) portugués: expulsar (pt)