emancipar

Occitan

Etimologia

Del latin emancipare.

Prononciacion

[emansiˈpa], /emansiˈpa/, provençau [emãⁿsiˈpa], /emãⁿsiˈpa/

Sillabas

e|man|ci|par

Vèrb

emancipar

1. Liberar.
2. (drech) Metre un filh o una filha fòra de la poténcia dels parents.
3. (drech) Metre una persona en minoritat d'edat en estat de gausir de sos revenguts, segon las formas dererminadas per la lei.

s’emancipar

1. Se donar tròp de licéncia, s'escampilhar, se liberar de las constrenchas.

Derivats

• emancipacion
• emancipador

Traduccions

alemand: emanzipieren (de), befreien (de) anglés: emancipate (en) basc: catalan: emancipar (ca)

espanhòl: emancipar (es) francés: émanciper (fr) italian: emancipare (it) portugués: emancipar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin emancipare.

Prononciacion

Oriental [əmənsiˈpa], /əmənsiˈpa/

Occidental: nord-occidental [emansiˈpa], /emansiˈpa/, valencian [emansiˈpaɾ], /emansiˈpaɾ/

Sillabas

e|man|ci|par

Vèrb

emancipar

1. emancipar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin emancipare.

Prononciacion

[eman̪θiˈpaɾ], /eman̪θiˈpaɾ/, [emansiˈpaɾ], /emansiˈpaɾ/

Sillabas

e|man|ci|par

Vèrb

emancipar

1. emancipar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin emancipare.

Prononciacion

Portugal [imɐ̃siˈpaɾ], /imɐ̃siˈpaɾ/, Brasil [ẽmɐ̃siˈpaɾ], /ẽmɐ̃siˈpaɾ/, [emə̃siˈpa], /emə̃siˈpa/

Sillabas

e|man|ci|par

Vèrb

emancipar

1. emancipar ^(oc)