emb

Occitan

Etimologia

De l'occitan ancian ab, vengut dau latin apud « près ». Existen mai d'una variacion orala.

Prononciacion

/ɛ̃m/, /ɛ̃m/, /ɛm'/, /ɛm'/

França (Sent Liunard) - Lemosin : escotar « emb »

Preposicion

emb (lemosin)

1. En companhiá / en possession de.

Ièu sei vengut emb mon chapeu

Variantas dialectalas

• amb (estandard)
• dab (gascon)
• damb (aranés)
• tamb (aranés)
• ambé (provençal)
• embé (provençal)
• ambo (vivaroaupenc)
• abo (vivaroaupenc)
• 'mbo (vivaroaupenc)
• 'o (de ambo) (vivaroaupenc, nauta Val Susa, Bardonescha)
• 'ò (de ambo) (vivaroaupenc, nauta Val Susa, Archamola)
• ab (gardiòl)

Sinonims

• avèc (lemosin), (marchés), (vivaroaupenc, nauta Val Susa, Chaumont)
• avèque (lemosin)
• 'vèque (lemosin), (marchés)
• 'vèc (vivaroaupenc, nauta Val Susa, Exilhas, Chaumont)

Vejatz tanben

• coma ≈ emb

1. • Ièu sei vengut coma se / coma mon chen
   • Ilhs son coma ma granda

Traduccions

alemand: mit (de) anglés: with (en) catalan: amb (ca) chèc: s (cs) espanhòl: con (es) francés: avec (fr) ebrèu: עם (he) ('im) italian: con (it)

neerlandés : met (nl) polonés : z (pl) portugués : com (pt) romanés: cu (ro) sard: cun (sc) naut sorab: z (hsb) sicilian: cu (scn) ucraïnian: з (uk)