emerit
Occitan
Etimologia
- Del latin emeritus « acabat ».
Prononciacion
- lengadocian, gascon /emeˈrit/
- provençau /emeˈʀit/
Sillabas
e|me|rit
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | emerit | emerits |
| [emeˈrito̞] | [emeˈrito̞s] | |
| Femenin | emerita | emeritas |
| [emeˈrits] | ||
emerit
- Que, avent exercit un emplec pendent un temps, lo daissa per gausir dels onors e de la recompensa deguts a aqueles servicis.
- Professor emerit.
- Qu'es remarcable dins un sciéncia o dins la practica de quicòm.
Sinonims
Traduccions
|
|