eminent

Un article de Wikiccionari.
Salta a la navegació Salta a la cerca

Occitan

Etimologia

Del latin eminens « s'auçar ».

Prononciacion

lengadocian, gascon [emiˈnent]
provençau [emeˈnẽn]

Sillabas

e|mi|nent

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
Masculin eminent eminents
[emiˈnent] [emiˈnents]
Femenin eminenta eminentas
[emiˈnento̞] [emiˈnento̞s]

eminent

  1. Que s’auça al dessús del nivèl general, en parlant d’un terren.
  2. Que passa lo nivèl comun, en parlant de las personas e de las causas.

Sinonims

per un terren

per las personas e las causas

Derivats

Traduccions


Anglés

Etimologia

Pel francés éminent Del latin eminens.

Prononciacion

[ˈɛmɪnənt]

Sillabas

e|mi|nent

Adjectiu

eminent

  1. eminent (oc) per las personas e las causas
  2. (arcaïc) Proeminent (oc) per un terren

Catalan

Etimologia

Del latin eminens « s'auçar ».

Prononciacion

Oriental: central [əmiˈnen], balear [əmiˈnent], [əmiˈnen]
Occidental: nord-occidental [emiˈnen], valencian [emiˈnent], [emiˈnen]

Sillabas

e|mi|nent

Adjectiu

eminent masculin o femenin, (plurals: eminents)

  1. eminent (oc)