estamina

Occitan

Etimologia

(Nom 1) Del latin stamen « fial »

(Nom 2) Del latin staminea « estòfa de fials, « camisa de fials de lana portada pels monges », femenin de stamineus (« garnit de fials »)

Prononciacion

/estaˈmino̞/, /estaˈmino̞/, provençau /estaˈminə/, /estaˈminə/

Sillabas

es|ta|mi|na

Nom comun 1

Estaminas d’una flor d’amarillis

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
estamina	estaminas
[estaˈmino̞]	[estaˈmino̞s]

Declinason
Dialècte : provençau
Singular	Plural
estamina	estaminas
[estaˈminə]

estamina femenin

1. (botanica) Organ mascle de la flor produsent lo pollèn. Las estaminas se compausan d’una partiada alongada (lo fileton) e d’una partida superiora coflada (l’antèra).

Antonims

• pistil

Traduccions

alemand: Staubblatt (de), Staubgefäß (de), Stamen (de) anglés: stamen (en) basc: catalan: estam (ca)

espanhòl: estambre (es) francés: étamine (fr) italian: stame (it) portugués: estame (pt)

Nom comun 2

estamina femenin

1. Estòfa prima, leugièra e sopla.
2. Teissut de malhas primas, que servís a sedaçar de polveras, o a colar de liquids.

Sinonims

• colador
• sedaç

Derivats

• estaminada

Traduccions

Teissut per sedaçar
alemand: Mulltuch (de), Seihtuch (de), Käsetuch (de) anglés: cheesecloth (en) (pel formatge) basc: catalan: sedàs (ca)	espanhòl: estameña (es), tamiz (es) francés: étamine (fr) italian: stamigna (it) portugués: morim (pt)