eternal
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- Del latin aeternalis.
Prononciacion
[eteɾˈnal] França (Bearn) - Lengadocian : escotar « eternal »
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | eternal | eternals |
[eteɾˈnal] | [eteɾˈnals] | |
Femenin | eternala | eternalas |
[eteɾˈnalo̞] | [eteɾˈnalo̞s] |
eternal (lengadocian)
- Qu'aguèt pas de començament e qu'aurà pas jamai de fin.
- Una vertat eternala.
- Qu'aurà pas jamai de fin tot ben qu'aja un començament.
- La vida eternala.
- (iperbolic) Que deu durar tant de temps ; que se'n sap pas la fin.
- Aquela una guèrra paréis eternala.
- Que se repetís o qu'es repetit tròp sovent.
- Se reclams eternals.
Variantas dialectalas
- eternau (gascon, provencau)
Sinonims
Derivats
Parents
Traduccions
|
Anglés 
Etimologia
- Del latin aeternalis.
Prononciacion
[ɪˈtɜːnəl] , EUA [ɪˈtɝnəl]
Adjectiu
eternal
Catalan 
Etimologia
- Del latin aeternalis.
Prononciacion
Balearic [ətəɾˈnal] , Central [ətərˈnal] , Valencian [eteɾˈnal]
Adjectiu
eternal masculin o femenin, (plural: eternals)