fin

Occitan

Etimologia

Del latin finis.

Prononciacion

[fi], /fi/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
fin	fins
[fi]	[fis]

fin femenin

1. Accion d'acabar.
2. Moment final de quicòm.

Antonims

• començament

Reviradas

alemand: Ende (de) neutre anglés: end (en) catalan: fi (ca) femenin espanhòl: fin (es) masculin o femenin

francés: fin (fr) femenin italian: fine (it) femenin olonèts: loppu (olo)

Anglés

Etimologia

De l'anglés ancian finn, del protogermanic *finnō.

Prononciacion

[fɪn], /fɪn/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
fin	fins
[fɪn]	[fɪnz]

fin

1. Aleta.

Derivats

• finned
• finny