exaltacion

Occitan

Etimologia

De exaltar

Prononciacion

/et͡saltaˈsju/, /et͡saltaˈsju/, /egzaltaˈsjũⁿ/, /egzaltaˈsjũⁿ/

Sillabas

ex|al|ta|cion

Vèrb

exaltarcion

1. Accion d’enauçar fòrça naut.
2. (figurat) Estat d'anma auçat al dessús de son gra ordinari, estrambòrd excessiu, mena de transpòrt que se vòda, sensacion intensa de bonaür.
3. (medecina) Impression patologica de poténcia e de ben èsser, acompanhada de fenomèns delirants.

Parents

• exaltar

Sinonims

• enaurament

Traduccions

alemand: Exaltation (de) anglés: exaltation (en) basc: catalan: exaltació (ca)

espanhòl: exaltación (es) francés: exaltation (fr) italian: esaltazione (it) portugués: exaltação (pt)