fecula

Occitan

Etimologia

Del latin faecula, de faex (« fanga »).

Prononciacion

/feˈkylo̞/, /feˈkylo̞/

Sillabas

fe|cu|la

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
fecula	feculas
[feˈkylo̞]	[feˈkylo̞s]

fecula femenin

1. Polvera blanca amb un fòrça aut taus d'amidon, que ven d'una racinas o d'unas granas.
   • Fecula de trufa, de maniòc, etc.

Derivats

• feculent

Traduccions

alemand: Stärke (de) anglés: starch (en) basc: catalan: fècula (ca)

espanhòl: fécula (es) francés: fécule (fr) italian: fecola (it) portugués: fécula (pt)