ierarquia

Occitan

Etimologia

Del latin hierarchia, eissit del grèc ancian ίεραρχία, iérarkia (« dignitat del ierarca ») derivat de ἱεράρχης, iérarkês (« ierarca »).

Prononciacion

[ie.ɾar'ki.ɔ], /ie.ɾar'ki.ɔ/

ie | rar | qui | a (4)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
ierarquia	ierarquias
[ie.ɾar'ki.ɔ]	[ie.ɾar'ki.ɔs]

ierarquia femenin

1. Òrdre de subordinacion dins las dignitats, los poders, las fonccions.
   • Ierarquia de valors. Ierarquia militara.

Parents

• ierarca
• ierarquic

Antonims

• anarquia

Reviradas

alemand: Hierarchie (de) anglés: hierarchy (en) arabi: التسلسل الهرمي (ar) catalan: jerarquia (ca) chinés: 等级制 (zh) chèc: espanhòl: jerarquía (es)

francés: hiérarchie (fr) grèc: ιεραρχία (el) italian: gerarchia (it) neerlandés: hiërarchie (nl) rangorde (nl) portugués: hierarquia (pt) polonés: hierarchia (pl) rus: иерархия (ru)

Referéncias

Joan de Cantalausa, Diccionari de Cantalausa, (en linha): [1]