impostura

Veire tanben : impostora

Occitan

Etimologia

Del latin impostura.

Prononciacion

lengadocian, gascon /impusˈtyɾo̞/, /impusˈtyɾo̞/

provençau /ĩⁿpusˈtyʀə/, /ĩⁿpusˈtyʀə/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
impostura	imposturas
[impusˈtyro̞]	[impusˈtyro̞s]

impostura femenin

1. Çò qu’òm imputa falsament a qualqu’un dins l'objectiu de nòser.
2. Doctrina destinada a seduire, per far sècta.
3. Obratge de fraudariá donat per l’òbra d'un autor conegut.
4. Accion d'enganar dins sas mòrs, dins son anar, per pertocar e se far passar per quicòm mai qu’òm es.

Sinonims

• usurpacion
• ipocrisia
• engana
• frau / frauda / fraudariá

Traduccions

alemand: Betrug (de), Betrügerei (de), Etikettenschwindel (de), Fälschung (de) anglés: imposture (en), fraud (en), sham (en) basc: catalan: impostura (ca)

espanhòl: impostura (es) francés: imposture (fr) italian: impostura (it) portugués: fraude (pt), embuste (pt), impostura (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin impostura pel francés imposture

Prononciacion

oriental /impusˈtuɾə/, /impusˈtuɾə/

occidental /imposˈtuɾa//, /imposˈtuɾa//

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
impostura	impostures

impostura femenin

1. impostura ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin impostura

Prononciacion

/ĩmposˈt̪uɾa/, /ĩmposˈt̪uɾa/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
impostura	imposturas
[ĩmposˈt̪uɾa]	[ĩmposˈt̪uɾas]

impostura femenin

1. impostura ^(oc)

Italian

Etimologia

Del latin impostura

Prononciacion

/imposˈtura/, /imposˈtura/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
impostura	imposture
[imposˈtura]	[imposˈture]

impostura femenin

1. impostura ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin impostura

Prononciacion

Portugal /ĩpuʃˈtuɾɐ/, /ĩpuʃˈtuɾɐ/

Brasil /ĩpoʃˈtuɾɐ/, /ĩpoʃˈtuɾɐ/, /ĩposˈtuɾə/, /ĩposˈtuɾə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
impostura	imposturas

impostura femenin

1. impostura ^(oc)