inclinar

Occitan

Etimologia

Del latin inclinare « (far) penjar ».

Prononciacion

[iŋkliˈna], /iŋkliˈna/, procençau [ĩⁿkliˈna], /ĩⁿkliˈna/

Sillabas

in|cli|nar

Vèrb

inclinar

1. Metre dins una situacion oblica, al respècte del plan de l’orizont.
2. Causar d’inclinacion per quicòm, qualqu'un.
3. Penjar, corbar
4. (figurat) Èsser portat cap a quicòm.

s'inclinar

1. Se penjar, far una inclinason
2. (figurat) se resignar, cedir.

Variantas dialectalas

• enclinar

Sinonims

• aclinar
• clinar

Reviradas

alemand: neigen (de), hinneigen (de) anglés: bend (en), incline (en), tilt (en) basc: catalan: inclinar (ca)

espanhòl: inclinar (es) francés: incliner (fr) italian: inclinare (it) portugués: inclinar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin inclinare « (far) penjar ».

Prononciacion

Oriental: [iŋkɫiˈna], /iŋkɫiˈna/

Occidental: nord-occidental [iŋkɫiˈna], /iŋkɫiˈna/, valencian [iŋkɫiˈnaɾ], /iŋkɫiˈnaɾ/

Sillabas

in|cli|nar

Vèrb

inclinar

1. inclinar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin inclinare « (far) penjar ».

Prononciacion

[iŋkliˈnaɾ], /iŋkliˈnaɾ/

Sillabas

in|cli|nar

Vèrb

inclinar

1. inclinar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin inclinare « (far) penjar ».

Prononciacion

Portugal [ĩkliˈnaɾ], /ĩkliˈnaɾ/; Brasil [ĩklĩˈnaɾ], /ĩklĩˈnaɾ/, [ĩkliˈna], /ĩkliˈna/

Sillabas

in|cli|nar

Vèrb

inclinar

1. inclinar ^(oc)