incomòde

Occitan

Etimologia

Del latin incommodus.

Prononciacion

lengadocian, gascon /iŋkuˈmɔðe/, /iŋkuˈmɔðe/

provençau /ĩⁿkuˈmɔde/, /ĩⁿkuˈmɔde/

Sillabas

in|co|mò|de

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	incomòde	incomòdes
	[iŋkuˈmɔðe]	[iŋkuˈmɔðes]
Femenin	incomòda	incomòdas
	[iŋkuˈmɔðo̞]	[iŋkuˈmɔðo̞s]

incomòde

1. Que l’usatge es pas comòde, que l’usatge causa la geina.
2. Que causa de malaise, de fàstic, de defèci.
3. Qu'es importun.

Derivats

• incomodar

Sinonims

• malcomòde
• mofle
• practic

Antonims

• comòde

Traduccions

alemand: unbequem (de), unbehaglich (de) anglés: inconvenient (en), uncomfortable (en), tiresome (en), annoying (en) basc: catalan: incòmode (ca), molest (ca)

espanhòl: incómodo (es), molesto (es) francés: incommode (fr) italian: scomodo (it), incomodo (it), molesto (it) portugués: incómodo (pt)