Occitan

Etimologia

Prononciacion

/maˈlajze/

escotar « malaise »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
malaise	malaises
[maˈlajze]	[maˈlajzes]

malaise masculin

Trebol mai o mens leugièr de la santat, que se pòt pas localizar amb precision.
(figurat) Mena d’inquietud o de geina resultant de causas escuras.

Sinonims

trebol de santat

inquietud, geina

incommoditat

Derivats

malaisit

Antonims

benaise

Traduccions

trebol de santat

alemand: Unwohlsein ^(de)
anglés: discomfort ^(en), indisposition ^(en)
basc:
catalan: malestar ^(ca), indisposició ^(ca), molèstia ^(ca)

espanhòl: malestar ^(es)
francés: malaise ^(fr)
italian: malessere ^(it)
portugués: desconforto ^(pt), mal-estar ^(pt)

inquietud, geina

alemand: Unbehagen ^(de)
anglés: malaise ^(en)
basc:
catalan: malestar ^(ca), inquietud ^(ca), neguit ^(ca), desfici ^(ca)

espanhòl: malestar ^(es)
francés: malaise ^(fr)
italian: malessere ^(it), inquietudine ^(it)
portugués: desconforto ^(pt), mal-estar ^(pt)

Anglés

Etimologia

De mal e aise pel francés malaise

Prononciacion

Estats Units d'America (Tèxas) : escotar « malaise »

Prononciacion

/mæˈleɪz/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
malaise	malaises

malaise masculin

Trebol mai o mens leugièr de la santat, que se pòt pas localizar amb precision.

Francés

Etimologia

(nom masc.) De mal e aise

(nom fem.) De malais

Prononciacion

/malɛz/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
malaise	malaises

malaise masculin

malaise ^(oc)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
malaise	malaises

malaise femenin

malesa, femna del pòble malés.

Forma d'adjectiu

malaise femenin

femenin singular de malais (malés)