indulgent
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- Del latin indulgens « indulgent, benvolent ».
Prononciacion
lengadocian [indylˈd͡ʒen] ; gascon [indylˈʒen]
Sillabas
in|dul|gent
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | indulgent | indulgents |
[indylˈd͡ʒen] | [indylˈd͡ʒens] | |
Femenin | indulgenta | indulgentas |
[indylˈd͡ʒento̞] | [indylˈd͡ʒento̞s] |
indulgent
- Que practica l’indulgéncia ; que perdona aisidament las decas o las mancas.
Derivats
Parents
Traduccions
Anglés 
Etimologia
- Del latin indulgens « indulgent, benvolent ».
Prononciacion
[ɪnˈdʌldʒən]
Sillabas
in|dul|gent
Adjectiu
indulgent (Plural: indulgents)
Catalan 
Etimologia
- Del latin indulgens « indulgent, benvolent ».
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « indulgent »
Prononciacion
Sillabas
in|dul|gent
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | indulgent | indulgents |
Femenin | indulgenta | indulgentes |
indulgent
Francés 
Etimologia
- Del latin indulgens « indulgent, benvolent ».
Prononciacion
[ɛ̃dylʒɑ̃]
Sillabas
in|dul|gent
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | indulgent | indulgents |
[ɛ̃dylʒɑ̃] | [ɛ̃dylʒɑ̃] | |
Femenin | indulgente | indulgentes |
[ɛ̃dylʒɑ̃t] | [ɛ̃dylʒɑ̃t] |
indulgent