indulgéncia

Occitan

Etimologia

Del latin indulgentia (« benvolença, complasença ») que ven a l’epòca classica « remisssion de pena, perdon » puèi en bas latin « perdon dels pecats ».

Prononciacion

/indylˈd͡ʒensjo̞/, /indylˈd͡ʒensjo̞/; /indylˈʒensjo̞/, /indylˈʒensjo̞/

Sillabas

in|dul|gén|cia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
indulgéncia	indulgéncias
[indylˈd͡ʒensjo̞]	[indylˈd͡ʒensjo̞s]

indulgéncia femenin

1. Facilitat per excusar e perdonar las decas, las mancas.
2. (catolicisme) Remission dels castigs que los pecats meritan, acordada per la Glèisa segon unas condicions.

Derivats

• indulgenciar

Traduccions

alemand: Ablass (de) anglés: indulgence (en) (1, 2) ; mercy (en) basc: indulgentzia (eu) catalan: indulgència (ca)

espanhòl: indulgencia (es) francés: indulgence (fr) italian: indulgenza (it) portugués: indulgência (pt)