ingrat

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin ingratus « desagradable, desplasent; qu’a pas de reconeissença ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /iŋˈɣɾat/
provençau /ĩⁿˈgʀat/

Sillabas

in|grat

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
Masculin ingrat ingrats
[iŋˈɣɾat] [iŋˈɣɾats]
Femenin ingrata ingratas
[iŋˈɣɾato̞] [iŋˈɣɾato̞s]

ingrat

  1. Qu’a pas de reconeissença, que pren pas en compte los benfachs recebuts.
  2. Que rend pas las despensas realizada, o que compensa pas l’esforç complit.
  3. Qu’es pas favorable al desvolopament du talent, que dona pauc d’idèas, en parlant d’un subjècte.
  4. Desplasent, desagradiu, qu'inspira la desfisança.

Derivats

Parents

Antonims

Traduccions

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
ingrat ingrats
[iŋˈɣɾat] [iŋˈɣɾats]

ingrat masculin, (femenin: ingrata)

  1. Lo que fa pas mòstra de reconeissença, de gratitud.

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin ingratus « desagradable, desplasent; qu’a pas de reconeissença ».

Prononciacion

/iŋˈgɾat/

Sillabas

in|grat

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin ingrat ingrats
Femenin ingrata ingrates

ingrat

  1. ingrat (oc)

Nom comun

ingrat masculin, (femenin: ingrata)

  1. ingrat (oc)

Francés

Etimologia

Del latin ingratus « desagradable, desplasent; qu’a pas de reconeissença ».

Prononciacion

/ɛ̃ɡʁa/

Sillabas

in|grat

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin ingrat ingrats
[ɛ̃ɡʁa] [ɛ̃ɡʁa]
Femenin ingrate ingrates
[ɛ̃ɡʁat] [ɛ̃ɡʁat]

ingrat

  1. ingrat (oc)

Nom comun

ingrat masculin, (femenin: ingrate)

  1. ingrat (oc)
Recuperada de « https://oc.wiktionary.org/w/index.php?title=ingrat&oldid=389731 »