integracion
Occitan
Etimologia
- Del bas latin integratio, de integrare.
Prononciacion
/inteɣɾaˈsju/, provençau /ĩⁿtegʀaˈsjũⁿ/
Sillabas
in|te|gra|cion
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| integracion | integracions |
| [inteɣɾaˈsju] | [inteɣɾaˈsjus] |
integracion femenin
- Fach d’acampar de partidas per formar un tot, eventualament mai complet.
- (per analogia) (matematicas) Accion d’integrar, calcul efectiu de l'integrala d'una foncion.
- Integracion per partidas.
- (matematicas) Coneissença englobant la definicion de las integralas e los metòdes de calcul d'una integrala.
- (sociologia) Procediment per´que una persona o un grop s’inserís dins lo mitan, la societat ont viu.
- (genetica) Procediment de recombinason qu'inserís una molecula d’ADN dins una autra.