Occitan

Etimologia

Del latin interlocutor.

Prononciacion

lengadocian, gascon /inˌteɾlukyˈtu/

provençau /ĩⁿˌteʀlukyˈtu/

Sillabas

in|ter|lo|cu|tor

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
interlocutor	interlocutors
[inˌteɾlukyˈtu]	[inˌteɾlukyˈtus]

interlocutor masculin, (femenin: interlocutora / interlocutritz)

Persona amb qui òm convèrsa o amb qui òm poirà conversar, que participa a una conversacion.
Personatge qu’un escrivan introdutz dins un dialòg.

Sinonims

Traduccions

alemand: Gesprächspartner ^(de), Ansprechpartner ^(de), Ansprechperson ^(de)
anglés: collocutor ^(en), interlocutor ^(en), speaker ^(en)
basc:
catalan: interlocutor ^(ca)

Anglés

Etimologia

Del latin interlocutor.

Prononciacion

RU /ˌɪntəˈlɒkjʊtə/, /ˌɪntəˈlɒkjətə/

American /ˌɪntəɹˈlɑkjətəɹ/, /ˌɪntəɹˈlɑkətəɹ/, /ˌɪntəɹˈlɑkjutəɹ/

Sillabas

in|ter|lo|cu|tor

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
interlocutor	interlocutors

interlocutor, (femenin: interlocutress)

interlocutor ^(oc)

interlocutor

Jutjament o senténcia interlocutòria.

Catalan

Etimologia

Del latin interlocutor.

Prononciacion

/intərlukuˈto/

Sillabas

in|ter|lo|cu|tor

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
interlocutor	interlocutors

interlocutor masculin, (femenin: interlocutora)

interlocutor ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin interlocutor.

Prononciacion

/inteɾlokuˈtoɾ/

Sillabas

in|ter|lo|cu|tor

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
interlocutor	interlocutores
[inteɾlokuˈtoɾ]	[inteɾlokuˈtoɾes]

interlocutor masculin, (femenin: interlocutora)

interlocutor ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin interlocutor.

Prononciacion

Portugal /ĩtɨɾlukuˈtoɾ/

Brasil /ĩteɦlokuˈtoɾ/, /ĩtexlokuˈtoɾ/

Sillabas

in|ter|lo|cu|tor

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
interlocutor	interlocutores

interlocutor masculin, (femenin: interlocutora)

interlocutor ^(oc)