interpolar

Occitan

Etimologia

Del latin interpolare

Prononciacion

/inteɾpuˈla/, /inteɾpuˈla/, Provençau /ɪ̃ⁿteʀpuˈla/, /ɪ̃ⁿteʀpuˈla/

Vèrb

interpolar

1. (matematicas) Definir de punts intermediaris d'una corba, situats entre dos punts coneguts, o de valors intermediàrias d'una foncion, situadas entre doas valors conegudas de la variabla.
2. Inserir par error o per frauda un mot, una frasa dins lo tèxte d’un acte, d’un manuscrit, etc.
3. (infografia) Donar una novèla dimension a un image diminuissent o aumentant son nombre de pixèls.

Parents

• intrapolacion

Traduccions

alemand: interpolieren (de) anglés: interpolate (en) basc: konktuatu (eu) catalan: interpolar (ca)

espanhòl: interpolar (es) francés: interpoler (fr) italian: interpolare (it) portugués: interpolar (pt)

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	interpolar	interpolars
	[inteɾpuˈlaɾ]	[inteɾpuˈlaɾs]
Femenin	interpolars	interpolaras
	[inteɾpuˈlaro̞]	[inteɾpuˈlaro̞s]

interpolar

1. Que sensituís entre dos pòls

Parents

• extrapolar

Traduccions

alemand: Interpolar (de) anglés: interpolar (en) basc: herriko (eu) catalan: interpolar (ca)

espanhòl: interpolar (es) francés: interpolaire (fr) italian: interpolar (it) portugués: interpolar (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin interpolare

Prononciacion

[?]

Adjectiu

interpolar

1. interpolar ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin interpolare

Prononciacion

Oriental: central /intərpuˈɫa/, /intərpuˈɫa/, balear /intəɾpoˈɫa/, /intəɾpoˈɫa/, /intərpuˈɫa/, /intərpuˈɫa/

Occidental: nord-occidental /interpoˈɫa/, /interpoˈɫa/, valencian /inteɾpoˈɫaɾ/, /inteɾpoˈɫaɾ/

Vèrb

interpolar

1. interpolar ^(oc)

Adjectiu

interpolar

1. interpolar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin interpolare

Prononciacion

escotar « interpolar »

Prononciacion

/ĩn̪t̪eɾpoˈlaɾ/, /ĩn̪t̪eɾpoˈlaɾ/

Vèrb

interpolar

1. interpolar ^(oc)

Adjectiu

interpolar

1. interpolar ^(oc)