justiciar

Occitan

Etimologia

De justícia amb lo sufix «-ar».

Prononciacion

lengadocian, provençau /d͡ʒystiˈsja/, /d͡ʒystiˈsja/

gascon /ʒystiˈsja/, /ʒystiˈsja/

Vèrb

justiciar

1. Castigar qualqu’un d’una pena qu'executa d’una senténcia o d’un arrèst.
2. Far patir qualqu'un d'un suplici de la mòrt: supliciar.

Traduccions

alemand: hinrichten (de)* anglés: execute (en)* basc: justizia (eu)* catalan: ajusticiar (ca)*

espanhòl: ajusticiar (es)* francés: justicier (fr)*, supplicier (fr)* italian: giudiciare (it)* portugués: justiçar (pt)*