jutja

Occitan

Etimologia

Del latin jūdex.

Prononciacion

lengadocian /ˈd͡ʒyd͡ʒo̞/, /ˈd͡ʒyd͡ʒo̞/, /ˈt͡ʃyt͡ʃo̞/, /ˈt͡ʃyt͡ʃo̞/

gascon /ˈʒyʒo̞/, /ˈʒyʒo̞/

escotar « jutja »

provençau /ˈd͡ʒyd͡ʒə/, /ˈd͡ʒyd͡ʒə/

Sillabas

ju|tja

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
jutja	jutjas
[ˈd͡ʒyd͡ʒo̞]	[ˈd͡ʒyd͡ʒo̞s]

jutja femenin, (masculin: jutge)

1. (drech) La que que ten autoritat per jutjar.

jutja femenin

1. (ancian) Femna del jutge.

Sinonims

• arbitra
• magistrada

Derivats

jutjable jutjada jutjament

jutjar jutjariá

Traduccions

alemand: Richterin (de) anglés: judge (en) basc: catalan: jutge (ca)

espanhòl: jueza (es) francés: juge (fr) italian: giudice (it) portugués: juiza (pt)

Forma de vèrb

jutge

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de jutjar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de jutjar