lança
Occitan
Etimologia
- Del latin lancĕa, benlèu del gallés lancia (meteissa arma).
Prononciacion
- gascon, lengadocian /ˈlanso̞/
- provençau /ˈlãⁿsə/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : gascon, lengadocian | |
Singular | Plural |
lança | lanças |
[ˈlanso̞] | [ˈlanso̞s] |
lança femenin
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cd/Spearman_%28PSF%29.png/120px-Spearman_%28PSF%29.png)
Derivats
Locucions derivadas
Parents
Traduccions
Forma de vèrb
lança
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de lançar.
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de lançar.
Portugués
Etimologia
- Del latin lancĕa, benlèu del gallés lancia (meteissa arma).
Prononciacion
- Portugal [?]
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
lança | lanças |
lança femenin
Forma de vèrb
lança