legitim
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
Del latin legitimus (« estimat èsser segon la lei »).
Prononciacion
- lengadocian, provençau [led͡ʒiˈtin]
- gascon [leʒiˈtin]
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | legitim | legitims |
| [le.d͡ʒi.'tin] | [le.d͡ʒi.'tins] | |
| Femenin | legitima | legitimas |
| [le.d͡ʒi.'ti.mo̞] | [le.d͡ʒi.'ti.mo̞s] | |
legitim (lemosin) (lengadocian) (provençau)
- confòrme, -a a la lei
- consacrat o admés per la lei o per la rason.
Variantas dialectalas
- legitime (gascon) (lemosin) (provençal) (vivaroalpenc)
Parents
Traduccions
.svg){kind=small}
Referéncias
Joan de Cantalausa, Diccionari de Cantalausa, (en linha): [1]
Alemand 
Etimologia
Del latin legitimus (« estimat èsser segon la lei »).
Prononciacion
[leɡiˈtiːm]
Nom comun
legitim
Romanés 
Etimologia
Del latin legitimus (« estimat èsser segon la lei »).
Prononciacion
[le'ʤi.tim]
Nom comun
legitim