liure arbitri
Aparença
Occitan
Etimologia
Compausat del latin liber (« liure ») e del latin arbitrium (« jutjament, poder, volontat »).
Prononciacion
/'li.wɾe aɾ'bi.tɾi/
li | ure | ar | bi | tri (5)
Locucion nominala
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
liure arbitri | liures arbitris |
['li.wɾe aɾ'bi.tɾi] | ['li.wɾez‿aɾ'bi.tɾis] |
liure arbitri masculin
- (Filosofia) Facultat per que la volontat se determina per una causa puslèu que per una autra, solament del fach de la quita volontat.