mania

Occitan

Etimologia

Del latin mania « folia »

Prononciacion

[ma'njo̞], /ma'njo̞/ França (Bearn) : escotar « mania »

Sillabas

ma|nia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mania	manias
[ma'njo̞]	[ma'njo̞s]

mania femenin

1. (medecina) Folia qu’es pas complèta coma la deméncia e qui se manifèsta per de vams passadisses.
2. (per extension) Abitud estranha, contrària a la rason.
3. (per extension) Gost portat fins l’excès.

Parents

• maniac

Traduccions

alemand: Manie (de), Sucht (de) anglés: mania (en), idiosyncracy (en) (2), habit (en) (3), fixation (en) (3), addiction (en) (3) catalan: mania (ca) espanhòl: manía (es)

francés: manie (fr) italian: mania (it) basc: mania (eu) portugués: mania (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin mania « folia »

Prononciacion

Reialme Unit (Southern England) : escotar « mania »

Prononciacion

EUA [ˈmeɪniə], /ˈmeɪniə/

Sillabas

ma|nia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mania	manias

mania

1. Mania

Catalan

Etimologia

Del latin mania « folia »

Prononciacion

[məˈniə], /məˈniə/

valencian [maˈnia], /maˈnia/

Sillabas

ma|nia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mania	manies

mania

1. Mania

Francés

Prononciacion

[manja], /manja/

Forma de vèrb

mania

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de manier

Italian

Etimologia

Del latin mania « folia »

Prononciacion

[ma'nia], /ma'nia/

Sillabas

ma|nia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mania	manie

mania

1. Mania

Portugués

Etimologia

Del latin mania « folia »

Prononciacion

[?]

Sillabas

ma|nia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mania	manias

mania

1. Mania
2. Abituds marridas