mini

Occitan

Etimologia

(nom) Del latin minium « vermelhon ».

(prefix) Del latin minimus superlatiu de parvus (« fòrça pichon »)

Prononciacion

[ˈmini], /ˈmini/

Sillabas

mi|ni

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
mini	minis
[ˈmini]	[ˈminis]

mini (lengadocian), masculin

1. (quimia) Oxid de plomb de color roja.
   • Lo mini (Pb₃O₄), utilizat coma pintura, èra utilizat pels Grècs per pénher lors naviris en proteccion de la fusta.
2. (per extension) Color d’òli, a basa de mini.

Variantas dialectalas

• meni
• minion

Traduccions

alemand: Mennige (de), Minium (de) anglés: minium (en), red lead (en) basc: catalan: mini (ca)

espanhòl: minio (es) francés: minium (fr) italian: minio (it) portugués:

Prefixe

mini-

1. Forma prefixada del mot minim, superlatiu de pichon

Catalan

Etimologia

(nom) Del latin minium « vermelhon ».

(prefix) Del latin minimus superlatiu de parvus (« fòrça pichon »)

Prononciacion

[ˈmini], /ˈmini/

Sillabas

mi|ni

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mini	minis
[ˈmini]	[ˈminis]

mini masculin

1. mini ^(ca)

Prefixe

mini-

1. Forma prefixada del mot minim, superlatiu de pichon