mixte

Occitan

Etimologia

Del latin mixtus, de miscĕo (« mesclar »).

Prononciacion

/ˈmiste/, /ˈmiste/

Sillabas

mix|te

Adjectiu

mixte

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	mixte	mixtes
	[espias]	[ˈmisto̞]
Femenin	mixta	mixtas
	[ˈmiste]	[ˈmistes]

1. Qu'es mesclat, qu'es compausat de causas de diferenta natura e que participa de la natura de las unas e de las autras.
2. (drech) Que ten de mai d'una branca del drech.
   • Causas mixtas, se disiá tanben de causas qu.èran de la competéncia del jutge secular e del jutge ecclesiastic mentretant.
3. (educacion) Que mescla los dos sèxes.
   • Escòla mixta.

Variantas dialectalas

• mixt (lengadocian)

Traduccions

alemand: Spion (de), Späher (de) anglés: mixed (en) basc: mistatu (eu) catalan: mixt (ca)

espanhòl: mezclado (es) francés: mixte (fr) italian: misto (it) portugués: misturado (pt)

Forma de vèrb

mixte

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de mixtar
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de mixtar

Francés

Etimologia

Del latin mixtus, de miscĕo (« mesclar »).

Prononciacion

/mikst/, /mikst/

Sillabas

mix|te

Adjectiu

mixte masculin o femenin (Plural: mixtes)

1. mixte ^(oc)