ostatge

Occitan

Etimologia

Del bas latin hospitatĭcum, de hospes, -ĭtis «òste»

Prononciacion

lengadocian /usˈtat͡ʃe/, /usˈtat͡ʃe/

gascon, provençau /usˈtad͡ʒe/, /usˈtad͡ʒe/

Sillabas

os|ta|tge

Nom comun

ostatge femenin o masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
ostatge	ostatges
[usˈtat͡ʃe]	[usˈtat͡ʃes]

1. Persona liurada o capturada per garantir d'acòrdis entre enemics.
2. Persona capturada per far pression sus qualqu’un, un grop, o un Estat, per obténer quicòm d’eles.

Locucions

• prene en ostatge
• presa d’ostatge

Traduccions

alemand: Geisel (de) anglés: hostage (en) basc: catalan: ostatge (ca)

espanhòl: rehén (es) francés: otage (fr) italian: ostaggio (it) portugués: refém (pt)

Catalan

Etimologia

Del bas latin hospitatĭcum, de hospes, -ĭtis «òste»

Prononciacion

Oriental: central /usˈtad͡ʒə/, /usˈtad͡ʒə/, balear /osˈtad͡ʒə/, /osˈtad͡ʒə/, /usˈtad͡ʒə/, /usˈtad͡ʒə/

Occidental: /osˈtad͡ʒe/, /osˈtad͡ʒe/

Sillabas

os|ta|tge

Nom comun

ostatge femenin o masculin

Declinason
Singular	Plural
ostatge	ostatges

1. ostatge ^(oc)