ostensible

Occitan

Etimologia

Del latin ostensibilis « que paréis ».

Prononciacion

[ustenˈsiβle], /ustenˈsiβle/, [ustenˈsiple], /ustenˈsiple/; provençau [ustẽⁿˈsible], /ustẽⁿˈsible/

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	ostensible	ostensibles
	[ustenˈsiβle]	[ustenˈsiβles]
Femenin	ostensibla	ostensiblas
	[ustenˈsiβlo̞]	[ustenˈsiβlo̞s]

ostentible

1. Que se pòt mostrar.
2. (especialament) Qu'es mostrat amb l'intencion d'èsser plan percebut, fòrça aparent.

Derivats

• ostensiblament

Parents

• ostension
• ostensòri
• ostentar
• ostentós

Traduccions

alemand: offensichtlich (de), auffällig (de) anglés: ostensible (en) basc: catalan: ostensible (ca)

espanhòl: ostensible (es) francés: ostensible (fr) italian: ostensibile (it) portugués: ostensível (pt)

Anglés

Etimologia

Pel latin ostensibilis « que paréis » del francés ostensibile

Prononciacion

RU [ɒˈstɛnsɪbəl], /ɒˈstɛnsɪbəl/, EUA [ɑˈstɛnɪbəl], /ɑˈstɛnɪbəl/

Adjectiu

ostentible

1. ostensible ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin ostensibilis « que paréis »

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « ostensible »

Prononciacion

[?]

Adjectiu

ostentible masculin o femenin, (Plural: ostensibles)

1. ostensible ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin ostensibilis « que paréis »

Prononciacion

[ostenˈsiβle], /ostenˈsiβle/

Adjectiu

ostentible masculin o femenin, (Plural: ostensibles)

1. ostensible ^(es)

Francés

Etimologia

Del latin ostensibilis « que paréis »

Prononciacion

[ɔstɑ̃sibl], /ɔstɑ̃sibl/

Adjectiu

ostentible masculin o femenin, (Plural: ostensibles)

1. ostensible ^(es)