poliça

Veire tanben : polícia

Occitan

Etimologia

Del grèc ἀπόδειξις, apodeixis « demonstracion, publicacion, pròva ».

Prononciacion

/puliˈso̞/, /puliˈso̞/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
poliça	poliças
[puliˈso̞]	[puliˈso̞s]

poliça femenin

1. Contracte qu'una companhiá d’asseguranças s’engatja, contra pagamanent, a indemnizar de pèrdas o de damatges eventuals.
2. Contrate d’abonament al gas, a l’electricitat, etc.
3. (tipografia) Tièra dels caractèrs compausant una fonda
4. (per extension) (tipografia) Ensemble dels caractèrs omogenèus constituissent un alfabet complèt.

Traduccions

contracte alemand: Police (de) anglés: policy (en) basc: poliza (eu) catalan: pòlissa (ca)

espanhòl: póliza (es) francés: police (fr) italian: polizza (it) portugués: apólice (pt)

tipografia alemand: Schriftart (de) anglés: font (en) basc: letra (eu) catalan: pòlissa (ca)

espanhòl: fonte (es), tipo (es) francés: police (fr) italian: polizza (it) portugués: tipo (pt), fonte (pt)