Occitan

Del latin puritas.

/pyɾeˈtat/, /pyɾeˈtat/, provençau /pyʀeˈta/, /pyʀeˈta/ França (Bearn) : escotar « puretat »

pu|re|tat

Nom comun

puretat femenin

Qualitat de quicòm qu'es pur e sens mescla.
- Mejans lo fuòc, se pòrta los metals al mai naut gra de puretat possible.
(figurat) Integritat, drechura, candor, exempcion d’alteracion, de corrupcion, de taca.
(particular) Castetat.
- Puretat verginala.
- La puretat de còr e de ment.
(per extension) Justesa e delicadesa, dins la literatura, dins las arts.