rovilha

Rovilha

Occitan

Etimologia

Deu latin vulgar *rubĭcŭla.

Prononciacion

/ruˈβiʎo/, /ruˈβiʎo/ (gascon), (lengadocian)

França (Bearn) - Gascon : escotar « rovilha »

Sillabas

ro | vi | lha

Nom comun

Declinason
Dialècte : gascon
Singular	Plural
rovilha	rovilhas
[ruˈβiʎo]	[ruˈβiʎos]

rovilha femenin (gascon) (vivaroaupenc)

1. Quim. Oxid ferric idratat, de color roge, que se fòrma a la superficia deu hèr per accion de l'umiditat de l'aire.

Parents

• rovilhar
• rovilhós

Variantas dialectalas

• rovilh
• arrovilha (gascon)
• rodilha (gascon)
• rolh (provençal)
• rolha (lemosin), (auvernhat), (vivaroalpenc)

Sinonims

• arronha (gascon)
• arronhèra (gascon)
• ronha (gascon)

Traduccions

alemand: Rost (de) masculin anglés: rust (en) bas sorab: zarz (dsb) masculin catalan: rovell (ca) masculin espanhòl: herrumbre (es) femenin, óxido (es) masculin esperanto: rusto (eo) francés: rouille (fr) femenin

italian: ruggine (it) femenin ongrés: roszda (hu) naut sorab: zerzawc (hsb) masculin polonés: rdza (pl) femenin romanés: rugină (ro) femenin sicilian: rìsina (scn) femenin

Forma de vèrb

rovilha (gascon), (lengadocian)

1. Tresena persona del singular al present de l'indicatiu de rovilhar.
2. Segonda persona del singular a l'imperatiu afirmatiu de rovilhar.