rufa

Occitan

Etimologia

Del rufe.

Prononciacion

[ˌryfo̞], /ˌryfo̞/, provençau [ˌʀyfo̞], /ˌʀyfo̞/ França (Bearn) : escotar « rufa »

Nom comun

rufa femenin

1. Plec de la pèl.
2. Plel de teissut.

Sinonims

plèc de pèl

• ruga

plèc de teissut

• fronz

Traduccions

anglés: wrinkle (en) catalan: arruga (ca) espanhòl: arruga (es) francés: ride (fr) italian: ruga (it)

Forma d'adjectiu

rufa

1. femenin singular de ruf / rufe.

Forma de vèrb

rufa

1. Tresena persona del singular de present de l'inducatiu de rufar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de rufar.

Rohingya

Nom comun

rufa

1. Argent.