sabotar

Occitan

Etimologia

De sabot o de butar

Prononciacion

/saβuˈta/, /saβuˈta/, provençau /sabuˈta/, /sabuˈta/

Vèrb

sabotar

1. Brandir, bolegar.
2. Saquejat fins a destruire volontàriament e mai sovent clandestinament, de materials, de maquinas, d'installacions militaras o civilas, etc.

Derivats

• sabotir

Derivats

• sabotatge
• sabotejar
• sabotiment

Traduccions

alemand: sabotieren (de) anglés: sabotage (en) basc: catalan: sabotejar (ca)

espanhòl: saboterar (es) francés: saboter (fr) italian: sabotare (it) portugués: sabotar (pt)

Portugués

Etimologia

Del francés saboter

Prononciacion

Portugal /sɐbuˈtaɾ/, /sɐbuˈtaɾ/, Brasil /saboˈta(ɾ)/, /saboˈta(ɾ)/

Vèrb

sabotar

1. sabotar ^(oc)