sincòpa

Occitan

Etimologia

Del latin syncopa.

Prononciacion

lengadocian, gascon /siŋˈkɔpo̞/, /siŋˈkɔpo̞/

escotar « sincòpa »

Sillabas

sin|cò|pa

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
sincòpa	sincòpas
[siŋˈkɔpo̞]	[siŋˈkɔpo̞s]

sincòpa femenin

1. (medecina) Pèrda de coneissença breva e subta ligada a una diminucion brusca del debit sanguin cerebral.
2. (figurat) Periòde d'abséncia d'activitat.
3. (gramatica) Metaplasme que consistís a la disparicion d’una o mai d'una fonèmas al sen d’un meteis mot.
   • «pr'aquò», sincòpa de «per aquò»
4. (musica) Efièch de contratemps obtengut per la prolongacion d’un temps feble sus un temps fòrt.

Variantas dialectalas

• sincòpi (provençau)

Parents

• sincopar

Traduccions

alemand: Synkope (de) anglés: syncope (en), syncopation (en) (musica) basc: catalan: síncope (ca)

espanhòl: síncopa (es) (gramatica, musica), síncope (es) (gramatica, medecina) francés: syncope (fr) italian: sincope (it) portugués: sícopa (pt), sícope (pt)

Forma de vèrb

sincòpa femenin

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de sincopar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de sincopar