timonièr

Occitan

Etimologia

De timon

Prononciacion

/timuˈnjɛ/, /timuˈnjɛ/

Sillabas

ti|mo|nièr

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
timonièr	timonièrs
[timuˈnjɛ]	[timuˈnjɛs]

timonièr (lengadocian), masculin

1. Cadun dels dos cavals encarrats al timon.

timonièr masculin, (femenin: timonièra)

1. Òme qu'es plaçat a la barra o a quin que siá autre aparelh qu'agís sul governalh.

Variantas dialectalas

• timonèr (gascon)
• timonier (provençau)

Sinonims

• barrador / barraire / barrèr

Traduccions

alemand: Steuermann (de), Rudergänger (de) anglés: steersman (en), helmsman (en) basc: catalan: timoner (ca)

espanhòl: timonel (es), timonero (es) francés: timonier (fr) italian: timoniere (it) portugués: timoneiro (pt), homem leme (pt)