caval

Un caval de Camarga

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar caballus, manlevat al gallés, qu'a remplaçat lo classic equus.

Prononciacion

[kaˈβal], /kaˈβal/

Lengadocian : escotar « caval »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
caval	cavals
[kaˈβal]	[kaˈβals]

caval masculin

1. Zool. Mamifèr de granda talha (Equus caballus) que sovent servís de mejan de transpòrt individual o en grop per menar de carris.

Variantas dialectalas

• cavau
• cavath
• chaval
• chavau
• chival
• chivau

Derivats

• cavala
• cavalièr

Traduccions

alemand: Pferd (de) neutre anglés: horse (en) asturian: caballu (ast) masculin, burru (ast) masculin basc: zaldi (eu) bulgar: кон (bg) calmoc: мөрн (xal) catalan: cavall (ca) masculin còrs: cavallu (co) masculin, cavaddu (co) masculin chèc: kůň (cs) espanhòl: caballo (es) masculin esperanto: ĉevalo (eo) estonian: hobune (et) finlandés: hevonen (fi) francés: cheval (fr) masculin italian: cavallo (it) masculin

lakòta: šúŋkawakȟáŋ (lkt) leton: zirgs (lv) lituanian: arklys (lt) neerlandés: paard (nl) neutre ongrés: ló (hu) ossèt: бӕх (os) persan: اسب (fa) polonés: koń (pl) portugués: cavalo (pt) masculin romanch: puter: chavagl (rm) masculin, surmiran: tgaval (rm) masculin romanés: cal (ro) rus: лошадь (ru), конь (ru) suedés: häst (sv) turc: at (tr)