tristesa

Una femna amb tristesa

Occitan

Etimologia

Del latin trīstĭtĭa.

Prononciacion

[tɾis'tezo̞], /tɾis'tezo̞/

Lengadocian : escotar « tristesa »

Sillabas

tris|te|sa

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
tristesa	tristesas
[tɾis'tezo̞]	[tɾis'tezo̞s]

tristesa femenin

1. Afliccion, estat de depression morala causada per un eveniment desplasent.
2. Melancolia de temperament.
3. Ambient ont se marca la lanha, la melancolia.
4. Aspècte d’una causa que nos placa dins un estat d’afliccion o de melancolia.

Sinonims

• tristum
• tristor
• tristèr
• languison
• lanha

Traduccions

alemand: Traurigkeit (de) anglés: sadness (en), dejection (en) basc: tristura (eu) catalan: tristesa (ca)

espanhòl: tristeza (es) francés: tristesse (fr) italian: tristezza (it) portugués: tristeza (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin trīstĭtĭa.

Prononciacion

Oriental: central [tɾisˈtɛzə], balear [tɾisˈtəzə], [tɾisˈtɛzə]

Occidental: [tɾisˈteza]

Espanha (Valéncia) : escotar « tristesa »

Sillabas

tris|te|sa

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
tristesa	tristeses

tristesa femenin

1. Tristesa