tutora

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin tutor de tueor (« gaitar fixament » d’ont « susvelhar, protegir »).

Prononciacion

gascon /ty'tuɾo̞/, provençau /ty'tuʀə/

Sillabas

tu|to|ra

Nom comun

Declinason
Dialècte : gascon
Singular Plural
tutora tutoras
[ty'tuɾo̞] [ty'tuɾo̞s]

tutora femenin, (equivalent masculin: tutor)

  1. Femna que ten la tutèla que li es autrejada.
  2. (educacion) Femna responsabla d'una activitat de tutorat auprès daus escolans o de l'estudiants.
  3. (per extenion) Guida, defensora, conselhièra

Variantas dialectalas

Parents

Sinonims

Derivats

Traduccions

Femna que ten la tutèla


Femna responsabla d'una activitat de tutorat


Defensora, protectora


Catalan

Etimologia

Del latin tutor de tueor (« gaitar fixament » d’ont « susvelhar, protegir »).

Prononciacion

[?]

Sillabas

tu|to|ra

Nom comun

Declinason
Singular Plural
tutora tutoras

tutora

  1. tutora (oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin tutor de tueor (« gaitar fixament » d’ont « susvelhar, protegir »).

Prononciacion

/[tuˈtoɾa/

Sillabas

tu|to|ra

Nom comun

Declinason
Singular Plural
tutora tutoras

tutora femenin

  1. tutora (oc)

Portugués

Etimologia

Del latin tutor de tueor (« gaitar fixament » d’ont « susvelhar, protegir »).

Prononciacion

/tuˈtoɾa/

Sillabas

tu|to|ra

Nom comun

Declinason
Singular Plural
tutora tutoras

tutora femenin

  1. tutora (oc)