tutèla

Occitan

Etimologia

Del bas latin tutela de tueor (« gaitar fixament » d’ont « susvelhar, protegir »).

Prononciacion

lengadocian, gascon /ty'tɛlo̞/, /ty'tɛlo̞/, provençau /ty'tɛlə/, /ty'tɛlə/

França (Bearn) : escotar « tutèla »

Sillabas

tu|tè|la

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
tutèla	tutèlas
[ty'tɛlo̞]	[ty'tɛlo̞s]

tutèla femenin

1. (drech civil) Autoritat autrejada per la lei, per sonhar de la persona d'un minor d'edad o d'un major de protegir e de sos bens.
2. (drech administratiu) Tutèla administrativa : mana de contraròtle exercit per una persona morala de drech public sus una autra persona morala publica o sus d'organismes privats.
3. (drech public internacional) Sistema d'administracion d’un territòri o d'un pòble que condiciona son autogovèrn; protectorat ; colonizacion.
4. (figurat) Proteccion.

Sinonims

• tutoratge

Parents

• tutelar
• tutelari
• tutor

Derivats

• autoritat de tutèla
• jutge de las tutèlas
• ministèri de tutèla
• tutèla administrativa
• tutèla dativa
• tutèla testamentària

Traduccions

alemand: Vormundschaft (de), Treuhandschaft (de) (politica), Schutz (de) (figurat) anglés: guardianship (en); figurat: protection (en), tutelag (en) catalan: tutela (ca) basc:

espanhòl: tutela (es) francés: tutelle (fr) italian: tutela (it) portugués: tutela (pt)

Forma de vèrb

tutèla

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de tutelar
2. Segonda persona del singular de l'imparatiu afirmatiu de tutelar