usufruch

Occitan

Etimologia

Del latin ususfructus, de usus (« drech d’utilizar quicòm ») e fructus (« drech de’n percebre los fruchs »).

Prononciacion

lengadocian /yzyˈfɾyt͡ʃ/, /yzyˈfɾyt͡ʃ/

provençau /yzyˈfʀyt͡ʃ/, /yzyˈfʀyt͡ʃ/

Nom comun

usufruch (lengadocian), (provençau); masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
usufruch	usufruches
[yzyˈfɾyt͡ʃ]	[yzyˈfɾyt͡ʃes]

1. (Drech de proprietat) Resultat d'un desmembrament del drech de proprietat, drech real constituit de l'usus (drech d'usança) e del fructus (drech de percebre la totalitat del fruch) de la causa del nud proprietari.

Variantas dialectalas

• usufrut (gascon, lengadocian)

Relacionats

Los membres del drech de proprietat

• usus
• fructus
• abusus

Derivats

• usufruchièr
• usufructuari

Antonims

• nudproprietat

Traduccions

alemand: Nießbrauch (de) (Alemanha), Fruchtgenuss (de) (Áustria), Nutzniessung (de) (Soïssa) anglés: usufruct (en) basc: catalan: usdefruit (ca)

espanhòl: usufructo (es) francés: usufruit (fr) italian: usufrutto (it) portugués: usufruto (pt)