vulgar
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
Del latin vulgaris de vulgus, « fola, comun dels òmes », « multitud ».
Prononciacion
[βyl'ɣa(ɾ)]
Sillabas
vul|gar
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | vulgar | vulgars |
[βyl'ɣa(ɾ)] | [βyl'ɣa(ɾ)s] | |
Femenin | vulgara | vulgaras |
[βyl'ɣaɾo̞] | [βyl'ɣaɾo̞s] |
vulgar
- Que concernís lo pòble, una persona ordinària.
- Qu'es comun, que se recep de biais comun.
- (linguistica) Çò que parla lo pòble a la dita epòca.
- Las traduccions de la Bíblia en lenga vulgara.
- Qu'es trivial, comun, ordinari.
- Que ten un comportament, un lengatge lord, sens educacion, grossièr o que se mòstra de fòrça mal parlar.
- D'anars vulgars.
- Una expression vulgara.
Sinonims
Parents
Traduccions
Anglés 
Etimologia
Del latin vulgaris de vulgus, « fola, comun dels òmes », « multitud ».
Prononciacion
- EUA [ˈvʌlɡɚ]
- RU [ˈvʌlɡə]
Sillabas
vul|gar
Adjectiu
vulgar (Plural vulgars)
Catalan 
Etimologia
Del latin vulgaris de vulgus, « fola, comun dels òmes », « multitud ».
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « vulgar »
Prononciacion
- [buɫˈɣar]
- [vuɫˈɣaɾ]
Sillabas
vul|gar
Adjectiu
vulgar invariable (Plural vulgars)
Espanhòl 
Etimologia
Del latin vulgaris de vulgus, « fola, comun dels òmes », « multitud ».
Prononciacion
Veneçuèla : escotar « vulgar »
Prononciacion
- [bulˈɣar]
Sillabas
vul|gar
Adjectiu
vulgar invariable (Plural vulgares)
Portugués 
Etimologia
Del latin vulgaris de vulgus, « fola, comun dels òmes », « multitud ».
Prononciacion
- [vuɫˈɣaɾ]
Sillabas
vul|gar
Adjectiu
vulgar invariable (Plural vulgares)
Categorias :
- occitan
- Mots en occitan eissits d’un mot en latin
- Adjectius en occitan
- anglés
- Mots en anglés eissits d’un mot en latin
- catalan
- Mots en catalan eissits d’un mot en latin
- Adjectius en catalan
- espanhòl
- Mots en espanhòl eissits d’un mot en latin
- Adjectius en espanhòl
- portugués
- Mots en portugués eissits d’un mot en latin
- Adjectius en portugués