vulgar

Un article de Wikiccionari.
Salta a la navegació Salta a la cerca

Occitan

Etimologia

Del latin vulgaris de vulgus, « fola, comun dels òmes », « multitud ».

Prononciacion

[βyl'ɣa(ɾ)]

Sillabas

vul|gar

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin vulgar vulgars
[βyl'ɣa(ɾ)] [βyl'ɣa(ɾ)s]
Femenin vulgara vulgaras
[βyl'ɣaɾo̞] [βyl'ɣaɾo̞s]

vulgar

  1. Que concernís lo pòble, una persona ordinària.
  2. Qu'es comun, que se recep de biais comun.
  3. (linguistica) Çò que parla lo pòble a la dita epòca.
    • Las traduccions de la Bíblia en lenga vulgara.
  4. Qu'es trivial, comun, ordinari.
  5. Que ten un comportament, un lengatge lord, sens educacion, grossièr o que se mòstra de fòrça mal parlar.
    • D'anars vulgars.
    • Una expression vulgara.

Sinonims

Parents

Traduccions

Anglés

Etimologia

Del latin vulgaris de vulgus, « fola, comun dels òmes », « multitud ».

Prononciacion

EUA [ˈvʌlɡɚ]
RU [ˈvʌlɡə]

Sillabas

vul|gar

Adjectiu

vulgar (Plural vulgars)

  1. vulgar.

Catalan

Etimologia

Del latin vulgaris de vulgus, « fola, comun dels òmes », « multitud ».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « vulgar »

Prononciacion

[buɫˈɣar]
[vuɫˈɣaɾ]

Sillabas

vul|gar

Adjectiu

vulgar invariable (Plural vulgars)

  1. vulgar

Espanhòl

Etimologia

Del latin vulgaris de vulgus, « fola, comun dels òmes », « multitud ».

Prononciacion

Veneçuèla : escotar « vulgar »

Prononciacion

[bulˈɣar]

Sillabas

vul|gar

Adjectiu

vulgar invariable (Plural vulgares)

  1. vulgar

Portugués

Etimologia

Del latin vulgaris de vulgus, « fola, comun dels òmes », « multitud ».

Prononciacion

[vuɫˈɣaɾ]

Sillabas

vul|gar

Adjectiu

vulgar invariable (Plural vulgares)

  1. vulgar