afin

Veire tanben : afin de, afin que

Occitan

Etimologia

Del latin affinis « vesin, parelh, parent »

Prononciacion

/aˈfin/, /aˈfin/

Sillabas

a|fin

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
	Singular	Plural
Masculin	afin	afins
	[aˈfin]	[aˈfins]
Femenin	afina	afinas
	[aˈfino̞]	[aˈfino̞s]

afin

1. Que presenta una afinitat.
2. Se ditz dels camps, de las propietats, etc., contigús
   1. Aplicacion afina: aplicacion entre dos espacis afins verificant una quita proprietat.
   2. Espaci afin: ensemble ligat a un espaci vectorial surs un còrs comutatiu.
   3. Foncion afina: aplicacion afina de $R$ dins $R$
   4. Gometria afina: geometria dels espacis afins.
   5. Proprietats afinas: proprietats invariantas dins una transformacion afina.
   6. Referéncia afina: referéncia dins un espaci afin.
   7. Transformacion afina: transformacion dins lo plan o dins l’espaci descrita per d'equacions algebricas linearas.

Derivats

• afinitat

Traduccions

alemand: verwandt (de), ähnlich (de), affin (de) (scientific) anglés: bordering (en), adjacent (en), affine (en) (scientific) basc: catalan: afí (ca)

espanhòl: afín (es) francés: affine (fr) italian: affine (it) portugués: afim (pt)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
afin	afins
[aˈfin]	[aˈfins]

afin masculin, (femenin: afina)

1. Parent per afinitat, per aliança.

Sinonims

• aliat

Traduccions

alemand: anglés: relation by marriage (en) basc: catalan: afí (ca)

espanhòl: afín (es) francés: proche (fr), parent par alliance (fr), allié (fr), affin (fr) italian: affine (it) portugués: afim (pt)