anèra

Occitan

Etimologia

Forma feminina geissida deu latin anĕllus « anèth petit », diminutiu d'anŭlus « anèth ».

Prononciacion

[aˈnɛɾo], /aˈnɛɾo/

França (Bearn) - Gascon : escotar « anèra »

Sillabas

a | nè | ra

Nom comun

Declinason
Dialècte : gascon
Singular	Plural
anèra	anèras
[aˈnɛɾo]	[aˈnɛɾos]

anèra femenin (gascon)

1. Peça de metau o d'ua auta matèria resistenta, en forma de ceucle.

Variantas dialectalas

• anèth (gascon)
• anèl (lengadocian)
• anèla (lengadocian)
• anèu (provençal)
• aneu (lemosin), (vivaroalpenc)

Reviradas

alemand: Ring (de) masculin anglés: ring (en)

catalan: anell (ca) masculin francés: anneau (fr) masculin