argument

Occitan

Etimologia

Del latin argumentum, de arguere.

Prononciacion

lengadocian /aɾɣyˈmen/, /aɾɣyˈmen/; provençau /aʀgyˈmen/, /aʀgyˈmen/ França (Bearn) : escotar « argument »

Sillabas

ar|gu|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
argument	arguments
[aɾɣyˈmen]	[aɾɣyˈmens]

argument masculin

1. (logica) Rasonament bastit segon unas règlas, per que se'n tira metodicament una consequéncia d’una o de doas proposicions.
2. Indici, pròva que servís a afirmar o a negar un fach.
3. (figurat) Mejan per convéncer.
4. Subjècte en brèu d’un obratge.
5. (matematicas) Invèrse d'una foncion iperbolica
6. (programacion) Paramètre donat per cridar una foncion o un sosprograma.

Derivats

• argumentacion
• argumentar
• argumentari
• argumentatòri

Traduccions

alemand: Streit (de), Argument (de) anglés: argument (en) basc: argumentua (eu) catalan: argument (ca)

espanhòl: argumento (es) francés: argument (fr) italian: argomento (it) portugués: argumento (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin argumentum, de arguere.

Prononciacion

RU /ɑːɡjʊmənt/, /ɑːɡjʊmənt/; EUA /ɑɹɡjumənt/, /ɑɹɡjumənt/

Reialme Unit (Southern England) : escotar « argument »

Sillabas

ar|gu|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
argument	arguments

argument

1. Argument
2. disputa, brega

Catalan

Etimologia

Del latin argumentum, de arguere.

Prononciacion

Oriental: central /ərɡuˈmen/, /ərɡuˈmen/, balear /əɾɣuˈment/, /əɾɣuˈment/, /ərɣuˈmen/, /ərɣuˈmen/

Occidental: nord-occidental /arɣuˈmen/, /arɣuˈmen/, valencià /aɾɣuˈment/, /aɾɣuˈment/, /aɾɣuˈmen/, /aɾɣuˈmen/

Espanha (Barcelona) : escotar « argument »

Sillabas

ar|gu|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
argument	arguments

argument

1. Argument

Francés

Etimologia

Del latin argumentum, de arguere.

Prononciacion

/aʁɡymɑ̃/, /aʁɡymɑ̃/

Sillabas

ar|gu|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
argument	arguments

argument

1. Argument