argument
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- Del latin argumentum, de arguere.
Prononciacion
lengadocian [aɾɣyˈmen] ; provençau [aʀgyˈmen] França (Bearn) : escotar « argument »
Sillabas
ar|gu|ment
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
argument | arguments |
[aɾɣyˈmen] | [aɾɣyˈmens] |
argument masculin
- (logica) Rasonament bastit segon unas règlas, per que se'n tira metodicament una consequéncia d’una o de doas proposicions.
- Indici, pròva que servís a afirmar o a negar un fach.
- (figurat) Mejan per convéncer.
- Subjècte en brèu d’un obratge.
- (matematicas) Invèrse d'una foncion iperbolica
- (programacion) Paramètre donat per cridar una foncion o un sosprograma.
Derivats
Traduccions
Anglés 
Etimologia
- Del latin argumentum, de arguere.
Prononciacion
RU [ɑːɡjʊmənt] ; EUA [ɑɹɡjumənt]
Sillabas
ar|gu|ment
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
argument | arguments |
argument
- Argument
- disputa, brega
Catalan 
Etimologia
- Del latin argumentum, de arguere.
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « argument »
Prononciacion
- Oriental: central [ərɡuˈmen] , balear [əɾɣuˈment] , [ərɣuˈmen]
- Occidental: nord-occidental [arɣuˈmen] , valencià [aɾɣuˈment] , [aɾɣuˈmen]
Sillabas
ar|gu|ment
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
argument | arguments |
argument
Francés 
Etimologia
- Del latin argumentum, de arguere.
Prononciacion
[aʁɡymɑ̃]
Sillabas
ar|gu|ment
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
argument | arguments |
argument