bruma

Occitan

Etimologia

Del latin bruma « solstici d'ivern, ivèrn, temps freg ».

Prononciacion

/ˈbɾymo̞/, /ˈbɾymo̞/

Nom comun

bruma femenin

Declinason
Singular	Plural
bruma	brumas
[ˈbɾymo̞]	[ˈbɾymo̞s]

Bruma sus la frontièra al Portalet.

Bruma de mar

1. (meteorologia) Amàs de gotetas primissimas, o de cristals de glaç e sovent freg, e qu'escuresís l’aire.
2. (fisica) Amàs de bofigas quichadas que se forman a la susfàcia d’un liquid.

Derivats

• brumaca / brumada
• brumairòl
• brumalh
• brumar
• brumat
• brumatge

Parents

• brumari

Sinonims

En l'aire tuba fums nívol / nubla

Sus un liquid escruma / escuma mofa / mossa

Traduccions

bruma meteorologica
alemand: Dunst (de), Nebel (de), Sprühnebel (de) anglés: fog (en), mist (en) basc: laino (eu) catalan: broma (ca), boira (ca)	espanhòl: bruma (es) francés: brume (fr) italian: bruma (it), foschia (it) portugués: bruma (pt)

mossa eissida d'un liquid
alemand: Schaum (de) anglés: foam (en) basc: catalan: escuma (ca), escumera (ca), espuma (ca), bromera (ca)	espanhòl: espuma (es) francés: mousse (fr) italian: schiuma (it) portugués: espuma (pt)

Forma de vèrb

bruma

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de brumar
2. segoˋda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de brumar

Catalan

Prononciacion

[?]

Forma de vèrb

bruma

1. (nord-occidental) Primièra persona del singular del present del subjuntiu de brumir.
2. (nord-occidental) Tresena persona del singular del present del subjuntiu de brumir.
3. (nord-occidental) Tresena persona del singular de l'imperatiu de brumir.

Espanhòl

Etimologia

Del latin bruma « solstici d'ivern, ivèrn, temps freg ».

Prononciacion

/ˈbɾuma/, /ˈbɾuma/

Nom comun

bruma femenin

Declinason
Singular	Plural
bruma	brumas
[ˈbɾuma]	[ˈbɾumas]

1. (meteorologia) bruma ^(oc)

Forma de vèrb

bruma

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de brumar
2. segoˋda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de brumar

Francés

Prononciacion

/bʁyma/, /bʁyma/

Forma de vèrb

bruma

1. Tresena persona del singular del passat simple de brumer.

Italian

Etimologia

Del latin bruma « solstici d'ivern, ivèrn, temps freg ».

Prononciacion

[?]

Nom comun

bruma femenin

Declinason
Singular	Plural
bruma	brume

1. (letarari) Lo periòde ivernal mai freg.
2. (meteorologia) bruma ^(oc)
3. (zoologia) broma ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin bruma « solstici d'ivern, ivèrn, temps freg ».

Prononciacion

Portugal /ˈbɾumɐ/, /ˈbɾumɐ/

Brasil /ˈbɾũmɐ/, /ˈbɾũmɐ/, /ˈbɾumə/, /ˈbɾumə/

Nom comun

bruma femenin

Declinason
Singular	Plural
bruma	brumas

1. (meteorologia) bruma ^(oc)

Forma de vèrb

bruma

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de brumare
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de brumare