cavala

Cavala e son polin

Occitan

Etimologia

Femenin format a partir de caval e qu'a desplaçat la forma mai anciana èga dins mantun endrech.

Prononciacion

[ka'βalo]

França (Bearn) : escotar « cavala »

Sillabas

ca | va | la (3)

Nom comun

cavala femenin

1. Zool. Mamifèr de granda talha (Equus caballus), feme del caval.

Variantas dialectalas

• chavala

Sinonims

• èga

Parents

• caval
• cavalièr

Reviradas

albanés: alemand: Stute (de); Mähre (de) (vièlha) anglés: mare (en) basc: breton: bulgar: catalan: euga (ca) chèc: kobyla (cs) danés: eslovac: eslovèn: espanhòl: yegua (es) esperanto: ĉevalino (eo) estonian: finlandés: francés: jument (fr) francoprovençau/arpitan: cavala (frp)

ido: indonesian: islandés: italian: cavalla (it) leton: lituanian: neerlandés: merrie (nl) neutre norvegian: ongrés: kanca (hu) polonés: klacs (pl) portugués: égua (pt) romanés: iapă (ro) rus: suedés: märr (sv) turc: ucraïnian: кобила (uk)

Francoprovençal

Etimologia

Del latin caballa.

Prononciacion

[ka'vala]

Sillabas

ca | va | la

Nom comun

cavala femenin

Reviradas

• cavala ^(oc)