cabal
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
Del latin capitale « lo principal d’un ben ».
Prononciacion
- [kaˈβal]
Sillabas
ca|bal
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
cabal | cabals |
[kaˈβal] | [kaˈβals] |
cabal masculin (lengadocian)
- Ensemble dels bestials d’una proprietat rurala, d’un país.
- (drech) Gasalha, renda o contracte per que una de las partidas dona a l’autra de bestials per los gardar, los noirir e los costosir, sota las condicions convengudas entre elas.
- (per extension) Bens en capital d'una persona
Variantas dialectalas
- cabau (gascon, provençau)